Dat bij een hond poep een grote rol zou spelen wist ik, ik zag namelijk altijd mensen met honden en zakjes, schepjes, belachelijk grote scheppen die leken op visnetten etc. Maar dat het zo n "grote" (d)rol zou spelen had ik niet kunnen voorzien. Onze pup had al snel giardia wat in de praktijk betekent diareeeeee. En probeer dat maar eens in een zakje te vangen als je 10 keer per dag je puppyrondje loopt. Resultaat veel boze gezichten bij het uitlaten en heel vaak je handen wassen omdat je voor het gebaar toch wat in een zakje probeert te smeren. Waar zijn trouwens die prullenbakken als je ze nodig hebt? Toen de diaree over was stonden mijn vriend en ik als kleine kinderen te juichen bij een grote stevige drol in de ochtend. We waren lyrisch over een perfect in de bosjes geplaatst exemplaar zodat het zakje achterwege kon blijven, maar ja ook ik laat mijn hond uit in de woonwijk op de grasveldjes. Zo ook gistermiddag. Sem had al gepoept dus ik was in de relaxte stand van de wandeling, de tweede fase is dat. Gewoon lekker lopen en snuffelen, de druk is eraf. Als je hond heeft gepoept in het begin van de wandeling lucht dat enorm op, vaak voor zowel hond als baas. Je loopt gewoon een stuk lichter. Met het gevoel, dat is in ieder geval gelukt! Maar goed zo waren we een snuffel spelletje aan het doen op het gras. Er komt een mevrouw aangefietst stopt, stapt af en zegt " Ik hoop dat hij niet poept" Grappig als ik denk te zijn reageer ik met "Tja , dat doet hij wel eens." "Ja." zegt de mevrouw "Maar dan niet hier, hoop ik.". "En heb je wel zakjes bij je?" Vol trots laat ik mijn geweldige tasje zien compleet met zakjes, klikker, fluit 5 soorten beloningsnoepjes en mijn mobiel! Ze haalt haar neus op, stapt op de fiets (zoals alleen oude vrouwen dat kunnen en fietst weg) en voor die ene keer vind ik het jammer dat Sem niet op commando kan poepen.....